(Ze szkicownika Tatry ), [Góry nr 287]

W 1962 roku Tadeusz Różewicz uczcił pamięć swojego przyjaciela Andrzeja Wróblewskiego – podobnie jak on sam noszącego piętno
doświadczeń wojennych – pisząc słowa:
„Andrzeju chcesz się ogrzać
Budowałeś w nocy zamek na lodzie
Ślady krwi na palcach”
Poeta tym zdaniem nawiązał do tragicznej śmierci Wróblewskiego, którą poniósł w skutek zamarznięcia podczas wyprawy do Morskiego Oka w marcu 1957 roku. Ukochane Tatry, odwiedzane regularnie, stanowiące źródło bardzo silnych emocji, stały się przyczyną jego przedwczesnej śmierci. Ryzyko było ogromne – przede wszystkim z powodu epilepsji młodego malarza i związanych z tą chorobą zaburzeń
depresyjnych. W notatkach z 1952 roku Wróblewski pisze: „Stokroć lepsze jest słynne miejsce na Garłuchu, gdzie na wąskim trawersie wystaje pionowo pochyła igła. Trzeba, objąwszy ręką, zrobić krok „nad przepaścią”. Emocja jest zdrowa, męska: czuję w ręku swój ruch i wiem, że od siły ręki zależy bezpieczeństwo. Ale tutaj? Nic nie wiem. Nie ode mnie zależy, czy przejdę, czy nie; nie mogę ani przewidzieć, ani zabezpieczyć się. Nie mogę być odpowiedzialny: wszystko zależy od przypadku i od …. tremy”.

Tatry stanowiły nie tylko źródło ekscytacji, lecz i potężną inspirację artystyczną. Na „górską” część twórczości Wróblewskiego składają się dwa cykle: Tatry I i Tatry II, powstałe w początkach lat 50. Są to rzadko eksponowane, nieznane szerszej publiczności rysunkowe studia pejzażowe w technice lawowanego tuszu lub akwareli. Do niedawna pozostawały w rękach rodziny artysty. Zaprezentowano je dopiero w 2014 roku podczas wystawy w Galerii Sztuki XX wieku w Willi Okszy w Zakopanem.

Prezentowana praca należy do pierwszego cyklu rysunków wykonanych w Tatrach. Dzieło wykonane lawowanym tuszem na papierze przedstawia zaśnieżoną przełęcz, otoczoną ciemnymi, stromymi szczytami gór. Na tatrzańskich kompozycjach pejzażowych Wróblewski przekazuje widzowi osobiste doświadczenie Tatr – surowych i niebezpiecznych, ale jednocześnie pięknych i ekscytujących.

W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

Podatki i opłaty
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.