[Kompozycja abstrakcyjna nr 94] na odwrociu: [Kompozycja figuralna nr 94]

Szczególną kategorię w dorobku Wróblewskiego stanowią prace dwustronne, które podzieliły znawców jego twórczości. Część z nich jest przekonana o czysto ekonomicznym charakterze tejże strategii. Ze względu na brak materiałów artysta miałby pokrywać zarówno awers, jaki rewers płócien i kartek. Ich przeciwnicy wskazują, że jakkolwiek niedobory artykułów plastycznych są faktem, to mimo wszystko Wróblewski był wykładowcą ASP w Krakowie, w czym upatrują gwaranta łatwiejszego dostępu do odpowiedniego asortymentu. Uznają, że taka forma malarstwa stanowiła autorski pomysł, argumentując, że nie może być przypadkiem konfrontowanie abstrakcji z przedstawieniami figuratywnymi. Według Anny Luboń dwustronność pozwalała: "(…) zderzać z sobą abstrakcję, piękne kosmiczne koła w jasnych kolorach, sztukę, która tak by właśnie wyglądała, gdyby wojna nie przecięła świata. Zderzać z realistycznymi, grubo ciosanymi sylwetkami socjalistycznych robotników, żołnierzy, ofiar. Rozstrzelanych, udręczonych, przesiedlanych, wyrywanych z korzeniami ludzi. Jeśli matka z dzieckiem, to ono martwe. Po drugiej stronie wirują planety. Jeśli dziecko z matką, umiera ona. Kobiety siedzą nieruchomo na obrazach" (Anna Luboń, Dwustronne obrazy: Andrzej Wróblewski, www.cudkultury.pl). Do tej grupy zalicza się prezentowana praca, ukazująca z jednej strony szkic kobiety wewnętrzu, a z drugiej kompozycję abstrakcyjną. Obrazy abstrakcyjne Andrzeja Wróblewskiego można podzielić pod względem zastosowanych przez artystę form wyrazu. Pierwsza grupa obejmuje prace zbudowane z prostokątów. W takich kompozycjach artysta całe powierzchnie płócien lub arkuszy dzieli, a następnie wypełnia kolorami: czerwienią, bielą, zielenią, granatem czy żółcieniem. Także z prostokątów Wróblewski buduje pejzaże architektoniczne, którym z racji dalekiego uproszczenia, braku przestrzeni bliżej jest do abstrakcji niż realistycznych widoków. Drugi zespół to kompozycje tworzone z figur kolistych. Koła wypełnione barwą lub drobnymi podziałami wewnętrznej, migotliwej mozaiki, okręgi obwiedzione pulsującym konturem w pracach takich jak "Słońce i inne gwiazdy" czy "Niebo" reprezentują ciała niebieskie. Skoncentrowane, zamknięte bryły, poprzez umieszczenie w sieci wzajemnych relacji, zaczynają sprawiać wrażenie ruchu w pustej przestrzeni. Na oczach widza rozgrywa się dynamiczny spektakl stworzenia kosmicznego porządku.
W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.