Kompozycja, 1960 r.

Prezentowana praca jest bardzo wczesną kompozycją Andrzeja Urbanowicza, pochodzącą jeszcze z okresu studiów artysty w filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. To monochromatyczna, zwarta kompozycja abstrakcyjna, przywołująca na myśl prace artystów związanych z malarstwem materii czy informelem, a także "Pejzaże" Rajmunda Ziemskiego. Jego późniejsza twórczość zdaje się całkowicie zaprzeczać założeniom formalnym zawartym w tej kompozycji, co tym bardziej czyni ją obiektem niezwykle unikatowym. W roku powstania kompozycji, wraz z Urszulą Broll, założył w Katowicach pracownię przy ul. Piastowskiej 1, która w latach 60. i 70. była znaczącym miejscem kulturotwórczym. Zajmowano się tam m.in. naukami tajemnymi, okultyzmem, alchemią, astrologią i sztuką. Wówczas powstały również podwaliny teoretyczne śląskiej grupy Oneiron, która jako jedyna w tym czasie podejmowała zagadnienia z zakresu magii, świata nadprzyrodzonego i zjawisk paranormalnych. W tekście "Fenomen Oneironu. Między tradycją a nowatorstwem" Krzysztof Grudnik pisze: "W drugiej połowie lat sześćdziesiątych (...) zebrało się w Katowicach grono przyjaciół. Piątka młodych artystów - Urszula Broll, Antoni Halor, Zygmunt Stuchlik, Andrzej Urbanowicz i Henryk Waniek - uznała ówczesny teoretyczny kanon akademicki za niewystarczający i na własną rękę postanowiła zagłębiać się w rozmaite teorie i praktyki, które na PRL-owskich uczelniach nie mogły znaleźć uznania. Intelektualne poszukiwania sprowadziły grupę na tory rozwoju duchowego, kierując coraz bardziej ku tradycji okultystycznej. (...) W pracowni Urszuli Broll i Andrzeja Urbanowicza, na strychu kamienicy przy ulicy Piastowskiej, mówiono nie tylko na temat sztuki, historii i filozofii, lecz również o starożytnych religiach, magii, okultyzmie, gnozie, psychoanalizie, buddyzmie, tantrze, taoizmie i wielu innych wątkach. Podejmowane dyskusje na tego typu zagadnienia były nie tylko odbiciem osobistych zainteresowań i prywatnych pasji przyjaciół. Posiadały one silne powiązanie ze sposobem postrzegania, odbierania, ale przede wszystkim kreowania dzieła sztuki. Dla wytworu artystycznego szukano metafizycznego usankcjonowania w myśl modernistycznej wizji artysty kapłana. Rola twórcy polegała na łączeniu powszechnego języka symboli z indywidualną gramatyką stanu umysłu". Obecnie Andrzej Urbanowicz uznawany jest za ikonę polskiego undergroundu artystycznego. W latach 1978-91 przebywał w Stanach Zjednoczonych, dokąd wyjechał na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej. W 1991 roku artysta brał udział w wystawie "Jesteśmy" w warszawskiej Zachęcie, zaś w 1992 roku odbyła się wystawa retrospektywna jego prac w BWA w Katowicach. Zajmował się malarstwem, rysunkiem, grafiką, scenografią, instalacją.
Studiował w ASP w Krakowie i Katowicach, dyplom otrzymał w 1962 roku. Był w latach 1967-1968 członkiem grupy artystycznej Arkat i w 1967 współzałożycielem grupy artystycznej Onerion. W okresie 1967-70 prowadził galerie i organizował spotkania teoretyczne. W latach 1978-91 przebywał w Stanach Zjednoczonych, dokąd wyjechał na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej. W 1991 roku artysta brał udział w wystawie "Jesteśmy" w warszawskiej Zachęcie, zaś w 1992 roku odbyła się wystawa retrospektywna jego prac w BWA w Katowicach. Zajmował się malarstwem, rysunkiem, grafiką, scenografią, instalacją.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.