Martwa natura z cebulą

Lśniąca faktura farby, chropowaty, niemal namacalny sposób malowania, syntetyzm i wyważone operowanie kolorem - to najważniejsze z cech prezentowanego obrazu. Jest on rzadkim w przypadku Alicji Halickiej przykładem recepcji sztuki Paula Cézanne`a. Większość martwych natur stworzonych przez polską malarkę powstała w okresie, kiedy pozostawała ona pod wpływem kubizmu, i zdradza charakterystyczne dla tego kierunku myślenie o przestrzeni i formie. W "Martwej naturze z cebulą" mamy z kolei do czynienia z typowymi dla prekubistycznej sztuki Cézanne`a syntetyzmem i geometryzacją. Również dobór przedmiotów - drewniany stół, ugrowo-złote główki cebuli, czuszka, intensywnie błękitna butelka, pomarszczony obrus - wydaje się wchodzić w dialog z ikonografią obrazów mistrza z Aix-en-Provence. Trudno spekulować, gdzie Halicka zetknęła się z jego sztuką po raz pierwszy. Jeden z jej krakowskich nauczycieli, Józef Pankiewicz, był wielkim orędownikiem Cézanne`a i to on mógł pokazać młodej uczennicy jakieś reprodukcje. Dogłębnie sztukę Cézanne`a musiała poznać w 1913 roku, kiedy przeniosła się do Paryża na stałe.

Malarka, ilustratorka, dekoratorka wnętrz, projektantka scenografii do sztuk teatralnych i baletów, autorka książki `Wczoraj`, opisującej wspomnienia z okresu paryskiego autorki oraz jej męża, malarza Ludwika Marcoussisa (Ludwik Markus, 1883 - 1941). Malarstwa uczyła się początkowo na kursach prowadzonych przez Marię Niedzielską u Leona Wyczółkowskiego, Wojciecha Weissa i Józefa Pankiewicza. W 1912 roku wyjechała na studia do Monachium, pod koniec tego roku do Paryża, gdzie osiadła na stałe. Wraz z mężem związana była ze środowiskiem artystycznym Paryża - przyjaźnili się z Joanem Miró, Mojżeszem Kislingiem, Julesem Pascinem, Hansem Arpem, Andre Bretonem, Leopoldem Zborowskim, Tristatnem Tzarą. W latach dwudziestych projektowała dekoracyjne tkaniny i tapety, wystawiała też swoje prace w galeriach w Paryżu i Londynie. Ogółem odbyło się 38 wystaw indywidualnchy artystki m.in. w Warszawie, Neapolu, Bombaju, Rzymie, Ankarze. Malowała głównie portrety, pejzaże i martwe natury. Zajmowała się także ilustratorstwem.