Trojka na piaszczystej drodze

Alfred Wierusz - Kowalski urodził się w 1849 w Suwałkach, zmarł w 1915 roku w Monachium, jest jednym z najważniejszych polskich malarzy monachijczyków. Swoją edukację artystyczną rozpoczął w 1865 roku w warszawskiej Klasie Rysunkowej, gdzie uczył się pod kierunkiem Rafała Hadziewicza, Aleksandra Kamińskiego i Wojciecha Gersona. Studia kontynuował w akademii w Dreźnie, dokąd wyjechał w 1871 r. oraz w Pradze - w 1872 r. 18. X. 1873 roku zapisał się do akademii monachijskiej (Malschule) i studiował pod kierunkiem Aleksandra Wagnera, a w roku 1874 przeniósł się do pracowni Józefa Brandta. Wystawiał w Glaspalast, gdzie na wystawach międzynarodowych w 1883 roku zdobył medal drugiej, a w 1892 roku pierwszej klasy. Był aktywnym uczestnikiem życia polskiej społeczności artystycznej przebywającej w Monachium, m. in. wraz z Józefem Brandtem i Władysławem Czachórskim przewodniczył towarzystwu wspólnej pomocy dla popierania młodych artystów powołanego przez środowisko polskie w 1894 roku. W 1890 roku otrzymał tytuł honorowego członka Akademii Monachijskiej. Brał udział w licznych wystawach międzynarodowych, przede wszystkim w Monachium, Berlinie i Wiedniu, gdzie w 1894 roku zdobył złoty medal. Swoje prace prezentował także na wystawach krajowych, m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie zorganizowano wystawy indywidualne malarza w 1892 i 1908 roku oraz w TPSP w Krakowie w latach 1893, 1895- 96 i 1898 - 1900, a także w Salonie Aleksandra Krywulta. Obrazy malarza znajdują się m. in. w Nowej Pinakotece w Monachium, w muzeach w Dreźnie, Królewcu, Antwerpii, Berlinie i w Stanach Zjednoczonych.
Obraz "Trojka na piaszczystej drodze" to radosna, pełna życia scenka rodzajowa rozgrywająca się na wiejskiej drodze. Rozbawiona para młodych ludzi siedzi na wozie zaprzężonym w trzy konie. Zatrzymali się na chwilę, aby minął ich pędzący z naprzeciwka inny wóz wzbijający w górę tumany białego kurzu. Całość utrzymana jest w stonowanej, jasnej kolorystyce, tak lubianej przez Wierusza. Niezwykle interesująca jest historia tego obrazu - podarunku dla wybitnego czeskiego rzeźbiarza, Josefa Vaclava Myslbeka (1842-1922). Alfred Wierusz-Kowalski poznał Myslbeka w Pradze w grudniu 1871 roku. Malarz zdecydował się na dłuższy pobyt w Pradze, po rozczarowaniu jakie przyniósł mu poziom nauczania w akademii w Dreźnie. Swoją praską pracownię wynajął w Ringhoffer przy ulicy Mariańskiej (Opletova). Bardzo szybko pracownia ta stała się miejscem spotkań i dyskusji licznego grona przyszłych świetnych artystów, do którego należeli - Frantisek Zenistek, Vaclav Brozik, Frantisek Knobloch, Joseph Myslbek, Mikolas Ales, Antonin Chittussi. Tworzyli towarzysko-artystyczną grupę Archa i na znak łączących ich więzi, obdarowywali się swoimi dziełami. Podarowany przez Wierusz-Kowalskiego obraz "Trojka na piaszczystej drodze" przekazywany był w rodzinie Myslbeków z pokolenia na pokolenie do końca lat 90. XX wieku.
"Alfred Wierusz-Kowalski bardzo szybko osiągnął popularność na monachijskim rynku sztuki jako malarz polskiego obyczaju i życia polskiej prowincji - małych miasteczek, wsi, szlacheckich dworków. Bogatym źródłem inspiracji dla rodzajowych obrazów artysty, zwłaszcza we wczesnym okresie twórczości, była daleka podróż, którą w dzieciństwie odbył wraz z rodzicami w związku z przeprowadzką z Suwałk w okolice Kalisza. Oglądany wówczas - i utrwalany w szkicowniku szesnastoletniego chłopca - rozległy, płaski krajobraz Suwalszczyzny, zakurzone, piaszczyste gościńce, przydrożne karczmy, stacje pocztowe i wiejskie zagrody, załadowane dobytkiem wozy, chłopskie furmanki czy bryczki, rozgrywające się w tej scenerii przeprawy przez rzeki czy rozmaite przygody podróżnych dalekim echem powróciły w jego obrazach z lat 70." (Ewa Micke-Broniarek, Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 2004, www.culture.pl )