ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
Alfred WIERUSZ-KOWALSKI (1849 Suwałki - 1915 Monachium)
Chłopi polscy, Wesoła jazda
olej, płótno 40 × 49,7
sygnowany u dołu po lewej: "A. Wierusz Kowalski"
A. Dajnowska, Alfred Wierusz-Kowalski w świetle opinii polskiej krytyki artystycznej w latach 1870-1915, praca magisterska, mpis Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, Toruń 1997, kat. cz. I, poz, 72.
Por. m.in.: Na wesele!, "Świat" (krak.), 1891, I półr., nr 7, s, 163;Wesele, "Tygodnik Ilustrowany", 1894, I półr., nr 226, ss. 264-265;Powrót z wesela, "Wędrowiec", 1898, I półr., nr 8, s, 157.
Nieodłączne elementy twórczości Alfreda Wienisza-Kowalskiego to człowiek i koń w pejzażu, również w obrazach o tematyce rodzajowej, osadzonych w realiach polskiej wsi, Barwne, dynamiczne sceny chłopskie odznaczają się trafnością obserwacji wiejskiej obyczajowości i nierzadko nutką łagodnego humoru, lecz praede wszystkim różnorodnością motywów. Są wśród nich wyjazdy i powroty z kościoła czy jarmarku, wesołe przejażdżki, zaloty dziarskich parobków i dziewcząt, orszaki weselne, niekiedy sceny pracy w polu.
Do ulubionych przez artystę należą wielopostaciowe kawalkady sań lub wozów w rozległym, pełnym powietrza pejzażu. Stroje postaci, tak jak w prezentowanym obrazie, są zazwyczaj stylizowane, czasami inspirowane kostiumem krakowskim. Konie, malowane z dużym znawstwem budowy i z właściwym polskim artystom, znakomitym wyczuciem ruchu, zdradzają u malarza nieprzeciętny talent animalisty. Rodzimy pejzaż, stanowiący tło, nie wabi malowniczymi zakątkami, ale w jego prostocie, monotonii czuje się emocjj zaangażowanie twórcy.
Wesoła jazda należy do tego typu przedstawień, szczególnie lubianych i nabywanych, przez monachijskich odbiorców ze względu na posmak egzotyki, odmienność folkloru, nieznaną im żywiołowość. Autor wykorzystuje motyw dla zaprezentowania swoich umiejętności malarskich. Przestrzeń w ledwie zasugerowanym krajobrazie budowana jest za pomocą barwy. Światło, rozproszone po całości kompozycji, padając na dalekie plany po lewej i w środek grupy postaci, podkreśla iluzję głębi, Syntetyczne ujęcie orszaku to świadomy zabieg, mający na celu wyeksponowanie pierwszoplanowej pary siwych koni, odznaczającej się mistrzowskim, precyzyjnym rysunkiem.
Efekty luministyczne i kolorystyczne współtworzą nastrój obrazu. Dynamiczna, brawurowa technika potęguje wrażenie ruchu. Zróżnicowana faktura, charakterystyczna dla twórczości z lat 90. XIX w. świadczy o umiejętnościach warsztatowych artysty. Wszystkie te walory czynią malarstwo Alfreda Wierusza-Kowalskiego dziś równie atrakcyjnym i cenionym jak ponad wiek temu.
Anna Dajnowska
Był członkiem "kolonii artystycznej". Obok J.Brandta i W.Czachórskiego, najpopularniejszy z polskich malarzy stale przebywających i działających w Monachium. Po studiach w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1868-71) pod kierunkiem R.Hadziewicza, A.Kamińskiego i W.Gersona uzupełnił swe warsztatowe umiejętności w akademii drezdeńskiej (1871-1872). W 1872 r. osiadł w Monachium, gdzie kontynuował naukę. Przez rok uczył się w monachijskiej Akademii pod kierunkiem A.Wagnera, a następnie przeniósł się do prywatnej pracowni Brandta. Regularnie wysyłał swe prace na wystawy w Berlinie, Dreźnie, Wiedniu i Paryżu. W 1890 r., w dowód uznania dla artystycznych dokonań, został mianowany honorowym profesorem monachijskiej ASP. Jego obrazy, odznaczane medalami na wystawach były rozchwytywane przez zbieraczy i handlarzy. W roku 1890 artysta został honorowym profesorem monachijskiej Akademii. Tematem jego prac były sceny rodzajowe, śniegi, sanny, zaprzęgi polowania, wilki i konie. Po powrocie z Afryki w jego obrazach pojawiły się tematy orientalne. Chętnie malował Beduinów na galopujących koniach, ruszających na „świętą wojnę”, uciekających przed samunem, czy zbierających się u wodopoju. Obrazy Wierusza ukazujące motyw wiejskiego wesela prezentowano na "Wystawie doborowych dzieł malarstwa polskiego" w poznańskim TPSP w 1918 r. ("Drużba", poz. 46; "Orszak weselny", poz. 56; "Wesele krakowskie", poz. 57). Zbliżony kompozycyjnie obraz "Polski orszak weselny" opublikowany został w książce H.-P. Bühlera “Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski i inni. Polska szkoła monachijska” (Warszawa 1997, il. 51)
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl