Dama z lusterkiem

Malarz akademicki. Początkowo uczył się w brukselskiej pracowni F. Nveza. W 1844 r. wyjechał do Paryża, gdzie pobierał nauki u C. Roqueplana, a także uczęszczał na zajęcia w École des Beaux Arts, w której profesorem był wówczas słynny J. A. D. Ingres. Do najbardziej znanych kompozycji z wczesnego okresu paryskiego należą: Poranek w Środę Popielcową, Artysta w rozpaczy, Miłość do złota. Od 1857 r. przedstawiał przede wszystkim wdzięczne postacie eleganckich pań. Na Wielkiej Wystawie w Paryżu w 1867 r., pokazał osiemnaście wykwintnych kompozycji, m.in.: Różowa Dama (Galeria brukselska), Panienka Fauvette, Ofelia, Indie w Paryżu. Fascynował się sztuką japońską, często przywoływał w swych obrazach motywy wschodnie. Pod koniec życia Stevens stworzył także cykl obrazów marynistycznych. Dzieła artysty znajdują się w wybitnych kolekcjach muzeów na całym świecie, w tym w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, Van Gogh Museum w Amsterdamie, w petersburskim Ermitażu, Museum of Fine Arts w Bostonie i wielu innych. Wytworność, elegancja i wyrafinowana kompozycja to podstawowe cechy malarstwa Stevensa. W precyzyjny sposób odtwarzał elementy kobiecej toalety, lustra, biżuterię, garderobę. Buduary, stylowo wyposażone salony i paryskie ulice stanowiły znakomite tło do zaprezentowania kobiecej urody, a przy okazji dokumentują styl życia XIX-wiecznego mieszczaństwa. Mistrzowska technika wykończenia dzieł Stevensa, stała się przykładem do naśladowania dla wielu malarzy tak belgijskich, jak i zagranicznych.