Przy fortepianie

Alfred Aberdam kojarzony jest przede wszystkim z École de Paris. Jak większość członków tej grupy był żydowskiego pochodzenia. Urodził się we Lwowie, z którym związany był artystycznie jeszcze po wyjeździe nad Sekwanę (jako członek tamtejszej Grupy Plastyków Nowoczesnych oraz Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków). Dwuletnie studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium przerwała I wojna światowa (jako żołnierz austriacki dostał się do niewoli i spędził kilka lat na Syberii). Studia podjął ponownie w Krakowie jako uczeń Teodora Axentowicza, by później przenieść się do Berlina - do prowadzonej przez Alexandra Archipenkę prywatnej szkoły. Było to pierwsze, ważne zetknięcie ze sztuką awangardy. Po nim nastąpił już wyjazd do Paryża, gdzie szybko zwrócił swoją twórczością uwagę wybitnego krytyka i pisarza André Salmona. Zarówno przed wojną, jak i po niej brał udział w wystawach sztuki polskiej we Francji. Miał też indywidualne pokazy w: Galerie Au Sacre du Printemps (1924), Galerie Katia Granoff (1929, 1952), Tel Aviv Museum of Art (1962) oraz w genewskim Petit Palais (pośmiertnie, 1970). Wpływ twórczości kubistów i Paula Cézanne’a na Aberdama odznaczył się przede wszystkim w myśleniu o przestrzeni. Nie był jednak nigdy wpływ zupełny i malarz tylko stopniowo zbliżał się do abstrakcji. Działo się to już w powojennych kompozycjach, w których przetworzenie ludzkiej sylwetki oddala ją coraz bardziej od cielesnej konkretności. Jak wielu twórców związanych z École de Paris był Aberdam znakomitym kolorystą.

W latach 1913-14 studiował w akademii w Monachium. Od 1917 przebywał w Moskwie, gdzie poznał sztukę rosyjskiej awangardy. Naukę kontynuował w latach 1921-23 w ASP w Krakowie u Teodora Axentowicza. Uczył się także w pracowni Alexandra Archipenki w Berlinie w latach 1922 -23. W 1923 wyjechał do Paryża, gdzie związał się z kręgiem Ecole de Paris. Wystawiał m.in. w Warszawie, Paryżu, Londynie, Tel - Avivie. Razem z Zygmuntem Menkesem, Joachimem Weingartem, Leonem Weissbergiem stworzył "Grupę Czterech". Malował krajobrazy, sceny figuralne i martwe natury oraz sceny muzykowania i wnętrza teatralne. Wystawiał m.in. na Salonach Jesiennych w Paryżu, w Galerie Zak i Bernheim-Jeune, także na wystawach sztuki polskiej w Paryżu, Lwowie, Krakowie i Warszawie. Był członkiem Grupy Plastyków Niezależnych. Jego obrazy można oglądać m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Izraela w Jerozolimie oraz w Muzeum w Tel-Avivie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.