Róże w wazonie i czajnik

Martwe natury z kwiatami stanowią najczęściej podejmowany temat malarski w twórczości Alfonsa Karpińskiego. "Karpiński lubił i lubi malować kwiaty. Odczuwa ich miękkość, kruchość ich łodyg, delikatność płatków i niemal ich woń". (Schroader, 1927/8, s. 304) Prezentowana praca olejna przedstawia rozwinięte białe róże w wazonie. Malowane z finezją przedmioty otaczające wazon z kwiatami wzmacniają dekoracyjny walor pracy. Karpiński oddał w imponujący sposób odmienną fakturę przedmiotów - na drewnianym stole pojawia się wdzięczny ceramiczny imbryk, błyszczący miedziany talerzyk i opadłe płatki kwiatów. Kompozycja obejmuje niewielki wycinek przestrzeni, lecz dzięki wprowadzeniu motywu lustra i naściennych talerzy, w których odbija się fragment wnętrza, nabiera ona charakteru "otwartego". Kolorystyka pracy opiera się na zestawieniu dwóch stłumionych barw - bieli z ciepłymi brązami. Wielbiciele sztuki Karpińskiego widzieli w spokojnej tonacji jego prac dowód ogromnej kultury malarskiej.
Wielkie zamiłowanie do malowania kwiatów sprawiło, że Karpiński osiągnął w tej dziedzinie mistrzostwo techniczne. Pierwsze próby malowania martwych natur artysta podjął w trakcie pobytu w Paryżu. W latach 20. Karpiński powrócił do owych kompozycji, malując je początkowo na własny użytek. Tak o pracy wstępnej do martwych natur z kwiatami wypowiadał się artysta: "Gdy wiosna nadejdzie, co parę dni kupuję pęki róż, bez których nie mogę się wprost obejść. One dla mnie są szkołą kolorytu. Ich to subtelnym tonacjom zawdzięczam bardzo wiele. Nikt nie uwierzy, ile subtelnych odcieni i półtonów mieści się w jednym kwiecie róży. Na pozór tego się nawet nie widzi. Dopiero, gdy się zacznie malować, spostrzega się, jak wielką jest skala tonów i półtonów, które składają się na bogatą szatę tego królewskiego kwiatu. Toteż z prawdziwą pasją i z wyjątkowym przejęciem poświęcam czas na studja kwiatów" (Alfons Karpiński, "Czas", 18 lutego 1928).


W latach 1891-99 studiował w krakowskiej SSP u Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego, Wincentego Łuszczkiewicza i Leona Wyczółkowskiego. Edukację artystyczną uzupełniał w pracowni Ažbego w Monachium (1903) W latach 1904-07 kontynuował naukę w ASP w Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego, w Paryżu w Academie Willi (1908-12) oraz w 1922 w Academie Collarossi. Podróżował do Włoch, Londynu, Budapesztu. Był członkiem m.in. TPSP w Krakowie oraz wiedeńskiej "Secesji". W latach 1918-27 został wiceprezesem TPSP w Krakowie. Głównym tematem jego prac były portrety, sceny rodzajowe, widoki miejskie głównie Monachium i Paryża oraz martwe natury z motywem kwiatów.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.