Portret młodej kobiety

"W sztuce nie uznaję ani walorów, ani mody nowoczesności, ani sensacji - uznaję wartości wieczne, tkwiące w istocie bytu duchowego. Rzeźba dla mnie ma być symbolem nieznanych, ukrytych w nas wartości psychicznych i ma być zagadką samą w sobie, bez tematu. (...) Szukam odwiecznego spokoju i odwiecznej radości estetycznej w ładnej, miękkiej linii, harmonijnej, cichej, a jednocześnie tytanicznej, bez odrobiny dramatu, rozterki, bólu, niewiary".
Alfons Karny

Początki kariery artystycznej artysty były trudne. W 1923 roku, kiedy przeniósł się z Białegostoku do Warszawy utrzymywał się z wykonywania drobnych prac w książnicy Atlas. Później został gońcem pisma "Iskry". Kiedy redaktorzy zorientowali się, że Karny posiada zdolności artystyczne, zaproponowano mu współpracę przy tworzeniu ilustracji. Karny zdecydował się wtedy na podjęcie studiów w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Tam bardzo szybko zaczął odnosić sukcesy. W 1925 jego prace wystawiane były w Paryżu w ramach Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, tej samej, która rozpoczęła międzynarodową karierę Zofii Stryjeńskiej. Po studiach Karny wyjechał na roczne stypendium do Paryża. Tam zainteresował się twórczością Bourdelle`a. W latach trzydziestych wystawiał w Warszawie, Krakowie, Brukseli i Paryżu. Duża część prac artysty z tego okresu uległa zniszczeniu w czasie wojny i znana jest dziś tylko z reprodukcji. Po wojnie pozostał wierny ukształtowanemu wcześniej klasycyzującemu językowi swoich rzeźb. W Białymstoku działa dzisiaj Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego, w którego kolekcji znajduje się duża część dorobku artysty oraz archiwum rodziny.