Polski szlachcic

Jako uczeń Jana Piotra Norblina Aleksander Orłowski należał do najważniejszych kontynuatorów nurtu rodzajowego w malarstwie polskim. Tym samym, jako artysta zainteresowany realistyczną reprezentacją rzeczywistości oraz przedstawieniem historii współczesnej, był jednym z pierwszych twórców epoki nowoczesnej. Autor od 1802 roku tworzył w Petersburgu. Dzięki protekcji polskich arystokratów został malarzem wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza. Orłowski otrzymał mieszkanie w petersburskim Pałacu Marmurowym, brał udział w życiu towarzyskim rosyjskiej arystokracji. Jego pozycja finansowa pozwoliła mu zgromadzić bogatą kolekcję dzieł sztuki, włoskiej majoliki oraz broni. Orłowski zajął się litografią w latach 10. XIX stulecia. Artysta z łatwością zastosował swobodę ekspresji przynależną jego rysunkom i pastelom w technice graficznej. Tematem swych grafik uczynił sceny ludowe, a wydawane przezeń karty, zeszyty i serie cieszyły się popularnością oraz znajdowały naśladowców. Artysta zafascynowany był grafiką Rembrandta. Ryciny jego autorstwa znajdowały się w petersburskiej kolekcji Orłowskiego. W różnorodnych mediach Orłowski, zgodnie z tradycją holenderskiej tronie, przedstawiał charakterystyczne typy, zazwyczaj związane z polskim obyczajem lub w charakterze orientalnym. Prezentowany „Polski szlachcic” to przykład znakomitego studium różnorodnych materiałów stroju sportretowanego, jak również silnej ekspresji twarzy, które artysta pieczołowicie odtworzył w coraz bardziej popularnej od początku XIX wieku technice litografii.
Urodził się w 1777 roku w Warszawie, zmarł w 1832 roku w Petersburgu. Rysunku i malarstwa uczył się w warszawskiej pracowni Jana Piotra Norblina. Ponadto był uczniem Marcello Bacciarellego w "malarni" na Zamku. Brał udział w Powstaniu Kościuszkowskim, jego prace stanowią ważną dokumentację tego wydarzenia. W późniejszych latach był nadwornym rysownikem-batalistą księcia Konstantego. W 1809 roku za obraz "Biwak kozaków" uzyskał tytuł akademika Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Od 1819 roku był członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Jako pierwszy w Rosji zaczął uprawiać litografię. Malował pastelami i olejno. Tematy jego dzieł są różnorodne: sceny batalistyczne, wschodni jeźdźcy, sceny rodzajowe z życia wsi, orientalne typy Czerkiesów i Kirgizów, karykatury, portrety, heroizowane pejzaże - wszystkie dotyczą rzeczy dziejących się współcześnie. W pracach można dostrzec elementy malarstwa Rembrandta.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.