Portret kobiety w kapeluszu, 1909 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Warszawa

Wraz z wybuchem I wojny światowej Aleksander Augustynowicz wyjechał do Zakopanego, gdzie realizował serię akwarel, w których utrwalał przyrodę, typy i folklor góralski. Dzięki nim w pierwszych dekadach XX stulecia stał się malarzem popularnym i kolekcjonowanym. W 1921 roku osiedlił się w Poznaniu i powrócił do sztalugowego malarstwa olejnego. Portretował wtedy lokalne wyższe sfery oraz notabli, na przykład głowę państwa, prezydenta Ignacego Mościckiego. Prezentowany portret powstał w Zakopanem w 1909 roku, zanim jeszcze artysta osiadł pod Tatrami na stałe. Augustynowicz współpracował z czasopismami, które w tym czasie publikowały jego zakopiańskie ilustracje, jak również trudnił się wykonywaniem wizerunków przybyszy na Podhale. "Portret kobiety w kapeluszu" stanowi znakomity przykład akwarelowego warsztatu malarza. Z jednej strony subtelnie rozlewa plamę barwną, która tworzy na powierzchni papieru autentycznego świetlno-barwne efekty na tkaninie sukni. Z drugiej - posługuje się niepospolitym rysunkiem, za pomocą którego potrafi oddać konkret przedmiotów - niech przykładem będzie mistrzowsko wyrysowana partia parasolki. Nieznana dzisiaj z nazwiska modelka to przedstawicielka wyższej klasy średniej, prawdopodobnie turystka do Zakopanego, mieszkanka jednego z tamtejszych sanatoriów. Zakopane na początku XX wieku stawało się popularnym górskim kurortem i ośrodkiem turystyki, nowym Chamonix czy Davos. Augustynowicz odwiedzał je wtedy nie jako malarz folkloru, a portrecista mieszkańców "czarodziejskiej góry".

W latach 1883-86 studiował w SSP w Krakowie u Feliksa Szynalewskiego, Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza. Naukę kontynuował w 1888 roku w pracowni Stefana Hollósy'ego w Monachium. Odbył wiele podróży artystycznych do Włoch i na Węgry. Mieszkał we Lwowie, Zakopanem i Poznaniu. Należał m.in. do warszawskiego Towarzystwa Zachęty oraz ZAP. W 1896 roku, na Międzynarodowej Wystawie w Berlinie, otrzymał złoty medal. Tematem jego prac były najczęściej pejzaże, portrety, sceny rodzajowe i kwiaty. Obrazy artysty znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie i Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.