Zygmunt Andrzejewski studia artystyczne rozpoczął pod kierunkiem Stanisława Noakowskiego w moskiewskiej Szkole Sztuki Stosowanej Stroganowa. Kontynuował naukę w latach 1904-05 u Konrada Krzyżanowskiego w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W roku 1930 pracował jako wykładowca w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych w Warszawie, gdzie uczył rysunku, estetyki i perspektywy malarskiej. Po wojnie prawdopodobnie zamieszkał w Bielsku-Białej. Tam też w roku 1948 dwukrotnie prezentował swoje obrazy, i tam też odbyła się jego wystawa pośmiertna zorganizowana przez ZPAP w roku 1949. Malował olejno i akwarelą przeważnie pejzaże z okolic Bielska-Białej, widoki miasta i widoki wnętrz.
Obraz Nad brzegiem morza był własnością malarki Michaliny Krzyżanowskiej. W roku 1951 został wraz z dużym zespołem prac, zdeponowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Muzeum Narodowym w Warszawie i zapisany pod numerem inwentarza „185308”. Przypuszczalnie wtedy - obraz nie jest sygnowany - przypisano mu autorstwo Krzyżanowskiej. Po wyjściu z więzienia i po procesie rehabilitacyjnym, który odbył się w roku 1957, zdeponowane obrazy były malarce wydawane. Można sądzić, że wówczas sama malarka określiła autora obrazu Nad brzegiem morza. Zmiany zostały odnotowane i wówczas trzy nie sygnowane dzieła, przypisywane artystce, zostały określone w inwentarzu jako prace Zygmunta Andrzejewskiego. Poza prezentowanym obrazem, który nosił tytuł Widok pagórków. Finlandia były jeszcze dwie inne prace Andrzejewskiego - Pejzaż ze skałą z Finlandii i Widok morza. Zygmunt Andrzejewski był uczniem Konrada Krzyżanowskiego - męża malarki - i obrazy te mogły się znaleźć w zbiorach artysty po jego wyjeździe na plener ze studentami.