Malarz włoski, jeden z najwybitniejszych artystów renesansu. Czołowy przedstawiciel koloryzmu weneckiego. Był uczniem G. Belliniego i Giorgiona. W 1533r. został mianowany w Bolonii przez Karola V nadwornym malarzem. Lata 1545-1546 spędził w Rzymie, a w latach 1550-1551 był w Augsburgu na dworze cesarskim. W jego wcześniejszych dziełach widoczny jest wpływ malarstwa Giorgina. Po 1516r. wykształcił styl o dużej sile wyrazu, łączący swobodę kompozycji z nowymi środkami malarstwa, który w okresie dojrzałym osiągnął pełną harmonię kolorytu i doskonałości formy. Tematem jego obrazów były sceny religijne, historyczne i alegoryczne oraz pogłębione psychologiczne portrety. Rozwinął w malarstwie weneckim tematykę mitologiczną oraz spopularyzował zwłaszcza akt leżący. Jego późne dzieła utrzymane są w nastroju pesymizmu i tragizmu. Twórczość tego artysty miała silny wpływ na malarstwo XVII w.