Zajmuje się rzeźbą i rysunkiem oraz instalacją i eksperymentalnym filmem animowanym. W latach 1983-1989 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. prof. Jerzego Jarnuszkiewicza, Stanisława Kulona i Grzegorza Kowalskiego oraz Rysunku w pracowni prof. Mariana Czapli. W roku 1989 obronił pracę dyplomową, której główną częścią była grupa figuralna Kuszenie św. Antoniego, pod kierunkiem prof. Grzegorza Kowalskiego. W latach 1990-1992 w ramach stypendium Fundacji Notoro i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku realizował tryptyk monumentalnych rzeźb z brązu Jeździec Polski. W latach 1993-1994 był stypendystą Fundacji Kultury. W 1997 roku otrzymał wyróżnienie za rzeźbę Kain i Abel na wystawie Sacrum w Częstochowie. W latach 2004-2005 był stypendystą Kulczyk Foundation. Trzykrotnie (1994, 1999, 2008) nominowany do nagrody Paszporty Polityki. Jest autorem ponad siedemdziesięciu wystaw indywidualnych, brał udział w ponad stu dwudziestu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą. Debiutował jeszcze jako student, kilkakrotnie przed dyplomem prezentując w Dziekance i na ASP akcje i rzeźby. Prace te wpisywały się w nurt nowoekspresyjny w sztuce młodych. Również w późniejszej twórczości artysta reprezentuje styl oparty na ekspresjonistycznych środkach wyrazu: uproszczeniu i zbrutalizowaniu bądź zdeformowaniu kształtów, przerysowaniu szczegółów i proporcji, w rzeźbie w drewnie - wprowadzeniu ostrej polichromii. Na wyraz jego rzeźb oddziałała też sztuka ludowa i prymitywna, w tym charakterystyczne cechy formalne figur i masek afrykańskich. Artysta chętnie podejmuje motywy i tematy antyczne, podając je w zgoła nieklasycznej formie. Drugim ulubionym jego wątkiem są tematy biblijne i chrześcijańskie, często poddawane – poczynając od drastycznego dyplomu – interpretacji i uaktualnieniom dalekim od kanonu i doktryny. Twórczość Ambroziaka, wcześnie dostrzeżona i doceniona, była wielokrotnie pokazywana na wystawach, wśród których zwracają uwagę wspólne prezentacje z malarzem-ekspresjonistą Eugeniuszem Markowskim. Związany od 1990 z Fundacją NOTORO (sponsorem wspomnianego cyklu „Jeździec Polski”), uczestniczył w organizowanych przez nią wystawach i sympozjach. Często wystawiał za granicą, szczególnie w Niemczech. Jego prace były też prezentowane na przeglądowych lub problemowych wystawach sztuki polskiej, jak: „Konfrontacje Artystyczne Toruń´91”, „Wokół rzeźby polskiej lat 70. i 80.”, Orońsko 1995, „Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku”, Orońsko-Warszawa 1998-1999, „Wojna w człowieku”, Orońsko 2001, „W stronę Innego”, BWA Katowice 2006.
Od roku 2005 artysta zaczyna posługiwać się nowym materiałem takim jak silikon/ powstaje cykl „Niewiniątka” 2006/7, oraz żywicą epoksydową / cykl „Laleczki”2008/9, „Opuszczone” 2010,„Szklane paciorki’2011/12, oraz wprowadzać animację i nagrania dźwiękowe jako integralne części projektów/ powstały filmy animowane: „Pokój” 2010,”Baranek” 2011, „Łąka” 2012/
Prace artysty znajdują się w zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w kraju oraz za granicą: m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej Radom, Muzeum Okręgowe Toruń, Muzeum Rzeźby Współczesnej CRP Orońsko, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych Warszawa, Muzeum Okręgowe Bielsko-Biała, Centrum Sztuki Współczesnej Galeria El, Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Współczesnej „Notoro”, „Stary Browar” Poznań, Kolekcja „Zachęty” Poznań, Galeria Miejska „Arsenał” Poznań, Kunsthalle Exnergasse Wiedeń, Hotel Intercontinental Wiedeń, Galeria Promocyjna – Fundacja EXIT Warszawa, Fundacja Kultury Warszawa, Kolekcja Art.&Business Warszawa Kunstbahnhof Herrnhut Niemcy, Elbach/Eubabrun Plauen Niemcy oraz w prywatnych kolekcjach w Polsce, Austrii, Francji, Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Luksemburgu i Szwecji.
FRAGMENTY WYBRANYCH TEKSTÓW (pełna dokumentacja - ambroziak.artinfo.pl)
Rzeźba jako miłość bezgraniczna
Władysław Kaźmierczak
Rzeźby Sylwestra Ambroziaka, jego twórczość zajmuje wyjątkowe miejsce w sztuce. Nie tylko w sztuce tworzonej w Polsce. Ale na świecie, w Europie. Na czym polega ta wyjątkowość? Polega przede wszystkim na zdecydowanie oryginalnym mówieniu o człowieku. Tzn. na prezentacji takiego punktu widzenia, który prawie w ogóle nie występuje już we współczesnym świecie. Albo występuje szczególnie rzadko. Jak ruch hippisów i Woodstock. Jak John Lennon czy George Harrison. Lub w jak odległej historii misja św. Franciszka ze swoją miłością do ludzi i zwierząt.
Rzeźby Ambroziaka są rzeźbami antropologicznymi. Są takie, jak większość rzeźb na świecie. Różnią się jedynie tym, że mówią nam o człowieku z miłością bezgraniczną. O każdym człowieku. Mówią nam o jego bezradności, samotności i wyciszonych, sekretnych emocjach. Mówią nam, że wszystko to co mamy, to nasze ciało, które szybko przemija. Że jesteśmy chwilowymi, groteskowymi posiadaczami jakiejś cielesności. Że najpierw jesteśmy apolityczni, areligijni, akulturowi i aspołeczni. Że jesteśmy tylko ludźmi. Że w gruncie rzeczy w ogóle się nie różnimy. I jesteśmy o tym coraz bardziej przekonani, kiedy oglądamy kolejne rzeźby artysty.
Tylko, że w tą elementarną prawdę wątpi wielu ludzi. Wątpi wiele krajów, miast i narodów. A właściwie, to każdy z nas wątpi. I możemy zaraz dodać, że wszystkie nieszczęścia tego świata biorą się z niezgody na tak postawioną tezę. Niezgody na wypowiedzenie dość oczywistego stwierdzenia: wszyscy jesteśmy tacy sami - bezbronni, samotni, zagubieni. We wszechświecie i wśród bliskich. Paradoksalnie, do innego - nieprzyjaznego - myślenia o innych ludziach jesteśmy codziennie zmuszani przez religię, politykę, kulturę, obyczaje, społeczne hierarchie i zasady. Jesteśmy moralnie zobligowani do tworzenia absurdalnych roszczeń mówiących o naszej wyjątkowości czy wielkości i do szukania uzasadnień, by zdobyć "jakąś moc" i poniżyć innych. By nie kochać innych ludzi.
(EXIT, no. 3(59)/2004, str. 3470-3473)
________________
Jerzy Brukwicki
Jeszcze do niedawna problem zła i przemocy, prześladowanego i ofiary stanowił najistotniejszy temat twórczości Sylwestra Ambroziaka, debiutującego pod koniec lat 80. ubiegłego wieku absolwenta warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego monumentalne rzeźby z drewna i niewielkie, kameralne prace z brązu, aluminium i wosku ("Kuszenie św. Antoniego", "Adam i Ewa", "Ofiara Izaaka", "Szczepan", "Polski Übermensch", "Jeździec polski", cykl "Piet", "Kobiet płaczących") - inspirowane nie tylko wątkami ze Starego i Nowego Testamentu, ale i polską codziennością przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych - mówiły o zniewalaniu człowieka przez człowieka, o agresji i poniżaniu, o bólu i cierpieniu, o błahości i przypadkowości ludzkiego życia. Te szczególne przypowieści o naszych losach, pogmatwanym, trudnym człowieczeństwie wciąż budzą emocje i kolejne interpretacje.
Z upływem czasu coraz ważniejszy stawał się dla artysty sens odpowiedzi na pytania o istotę dobra, o konieczność niesienia pomocy bliźniemu. W przypadku ostatnich poszukiwań artystycznych Ambroziaka mamy do czynienia z ujawnianiem reguł świata bliskiego oczekiwaniom człowieka, dążeniem do zobrazowania głęboko ludzkich gestów i czynów. Zastygłe w bezruchu rzeźby z cykli: "Kobieta i mężczyzna", "Mężczyzna niosący kobietę", "Wszystko co najważniejsze, wszystko co najpiękniejsze" za skrywaną groteskową maską zdeformowanych, ponadludzkich wymiarów lub zminiaturyzowanych figur urzekają serdecznością i łagodnością, mówią o potrzebie miłości, czułości, braterstwa.
(katalog wystawy "Sylwester Ambroziak: rzeźba, rysunek", Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa 2000)
Robert Jakes:
(...) Ponieważ sam tworzę wielkoformatowe prace w drewnie, z zainteresowaniem dowiedziałem się o rzeźbach Sylwestra i w Warszawie odwiedziłem go w pracowni. Niewielkie wówczas pomieszczenie zaludnione było olbrzymimi postaciami nadludzkich bogów, ze wszystkimi problemami jakie kryją się w tym pojęciu. Ich rozmiary, siła zawartej w nich męki i sama ich niezwykłość pozwoliły mi znowu odkryć, co naprawdę rzeźba mogła znaczyć dla ludzi w średniowiecznej Europie, Afryce i wielu innych miejscach na całym świecie, gdzie stanowiła integralną część ludzkiego życia nie będąc w nim dekoracją, stylem, narracją, lecz surową emocją wyrażającą ludzką kondycję; coś o czym łatwo mówić, ale co nie często występuje we współczesnej rzeźbie.
(Stackpole, Pembroke, marzec 1993)
Piotr Szubert
Materiałem, którym najczęściej posługuje się Sylwester Ambroziak jest drewno. Rzeźbione przez artystę figury, upozowane w ekstatycznych gestach, odnoszą się zazwyczaj do tematyki religijnej. Ich forma kojarzy się ze sztuką prehistoryczną. W 1993 roku artysta w ten sposób mówił o swych dążeniach twórczych: "Kształt moich rzeźb to efekt kilkuletnich poszukiwań formy, która najlepiej odpowiadałaby mojemu temperamentowi. Poszukuję w człowieku elementów pierwszych, dlatego zwracam się ku religijnym kulturom pierwotnym: rzeźbie afrykańskiej czy sztuce Amazonii. Wszystko ma tam głęboki sens, nie ma w nich przypadku."
(katalog wystawy "Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku", Galeria Sztuki Współczesnej "Zachęta", Warszawa 1999, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 1999)
BRZYDOTA, IRONIA, CZUŁOŚĆ
Magdalena Ujma
(...) Prace Ambroziaka można natychmiast rozpoznać dzięki wyrazistej stylizacji. To ona - emocja narzucona materiałowi - przemienia zwykły kawałek drewna w obraz postaci ludzkiej poddanej ciśnieniu egzystencji. Stylizacja ujednolica, ciśnienie jest tak silne, że nie liczą się konkretne historie i indywidualne rysy. Przewija się tu ciągle jedna i ta sama postać, a właściwie - dwie, czasami trzy figury. Występują pojedynczo i zbiorowo, zawsze w przemyślanych kompozycjach. Ambroziak ma całkowitą świadomość tego, co chce osiągnąć. Zna materiał, wie, jak zrównoważyć najbardziej karkołomną kompozycję, zarówno tak prostą, że zdawałoby się banalną, jak i barokową w swej dynamice. Chętnie operuje kontrastami światłocienia, stosuje ażury. Forma tych rzeźb jest zawsze urozmaicona, niespokojna. Faliste linie kompozycji dążących ku pionowi, biegnące ukośnie, dynamizują nawet statyczne, proste, pewnie stojące formy.
(katalog wystawy "Sylwester Ambroziak: Rzeźba", Galeria Manhattan, Łódź grudzień 1996/styczeń 1997)
WYSTAWY INDYWIDUALNE:
2012
- „Dwa pokoje”, Galeria Bałucka, Miejska Galeria Sztuki, Łódź
- „Pola znów się zazielenią”, Galeria Sztuki Współczesnej, Opole (katalog)
- „I Feel You”, Galeria Sztuki Współczesnej, Przemyśl
- „Szklane paciorki”, Galeria MT, Muzeum Bielsko-Biała (album)
- „Szklane paciorki”, Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań (album)
- „Kuszenie – 20. lat później”, Galeria Gotycka, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
- „Sylwester Ambroziak - Rzeźba i animacje”, Galeria BWA, Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wlkp. (katalog)
- „Szklane paciorki – Instalacja rzeźbiarska i animacja”, Muzeum Rzeźby Polskiej, CRP Orońsko (album)
- „Sylwester Ambroziak. Rzeźba i animacje”, Centrum Sztuki Galeria El, Elbląg
2011
-„Szklane paciorki. Rzeźby i filmy”, Galeria Miejska BWA , Bydgoszcz (album)
2010
- „Sylwester Ambroziak – Sculpture”, Galeria Cargo 20, Werona, Włochy
- „Pokój / The Room", Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (katalog)
- „Sylwester Ambroziak”, Conestabo Art Gallery, Triest, Włochy
2009
- „Rzeźba”, Galeria Zamojska BWA, Zamość (katalog)
- „Rzeźba”, Galeria Zamkowa - Strzelnica, Muzeum, Bielsko- Biała
- „Niewiniątka”, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa
2008
- „Rosmery’s babies”, Galeria Gardzienice, Ośrodek Praktyk Teatralnych, Lublin (katalog)
- „Niewiniątka”, Galeria Oranżeria, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
- „Niewiniątka”, Biuro Wystaw Artystycznych, Rzeszów
2005
- rzeźby i rysunki, Galeria Art NEW Media, Warszawa
- „Wewnętrznie cię przypominam”; Galeria Sztuki „Stary Browar”, Poznań
- rzeźby, Miejska Galeria Sztuki, Galeria Willa, Łódź
- „W stronę człowieka”, Płocka Galeria Sztuki, Płock
- rzeźby, Galeria Sztuki Współczesnej, „ArtGalle”, Szczecin
2004
- „Wewnętrznie Cię przypominam” Muzeum Rzeźby Współczesnej CRP Orońsko
- „Rzeźby i Rysunki”, Galeria Sztuki „Wieża Ciśnień”, Konin
- „Te postacie są nam bliskie a ich gesty są nam znane”, Galeria Miejska, Wrocław
2003
- „Czując Twój zapach, czując Twój oddech” Galeria Krytyków POKAZ, Warszawa
- „Wewnętrznie Cię przypominam” Muzeum Sztuki Współczesnej Radom,
- „Rzeźba” Galeria Sztuki Współczesnej Włocławek,
- „Rzeźba i Rysunek” Puławska Galeria Sztuki Puławy,
2002
- „Rysunek , Rzeźba” Galeria Sztuki Współczesnej „Wozownia” Toruń,
- „Ludzie w Maszynowni” V Festiwal Gombrowiczowski, Teatr Powszechny Radom,
- „Rzeźba i Rysunek” Galeria BWA, Gorzów Wielkopolski,
- „Rzeźba” , „Galeria Na Pietrze” ZPAP, Toruń
- „Sylwester Ambroziak – Rzeźby” Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA „Zamek Książ”
- „Rzeźba” , Galeria Kameralna BGSW, Słupsk
- „Nowy człowiek” , Galeria Sztuki Współczesnej, Olsztyn
- „Nowy człowiek” , Galeria Sztuki, Legnica
2001
- „Rzeźby najnowsze” Mennica Inwest-Aurum, org. Fundacja EXIT
- „Rzeźba i rysunek” Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań
- „Rzeźba i rysunek” Nowosadecka Mała Galeria, Nowy Sącz
- „Rzeźba”, Galeria autorska Aleksandry Laski, Świątynia Diany, Łazienki Królewskie Warszawa
2000
- „Rzeźba i rysunek” Galeria Krytyków POKAZ, Warszawa
1999
- „Dwie ekspresje” (z Eugeniuszem Markowskim) Galeria Milano, Warszawa
- "Wszystko co najważniejsze, wszystko co najpiękniejsze..." Galeria Promocyjna, Warszawa
1998
- "Drei plastische Positionen" Kunstbahnhof Herrnhut, Niemcy
- "Rzeźba i rysunek" Galeria 27, Bielsko-Biała
- "Rzeźba i rysunek" Galeria Podlaska, Biała Podlaska
- „Without title” Miejska Galeria Rzeźby, Warszawa
- „Rzeźba” Galeria C, Ciechanów
1997
- „Rzeźba” BWA Bydgoszcz
- „What about love” Galeria Milano, Warszawa
1996
- „Rzeźba” Galeria Manhattan, Łódź
- „Antybohater” Galeria Promocyjna, Warszawa
- „Rzeźba” Centrum Sztuki Galeria EL, Elbląg,
- „Rzeźba” BWA Galeria Sztuki Współczesnej, Sandomierz
1995
- „Antyheroes” Galeria Zamkowa, Lubin,
- „Figury i Znaki” Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Częstochowa,
- „Sylwester Ambroziak, Ewa Monika Groń” Espace Degre Art Gallery, Luxemburg,
1994
- „Polonia” (wspólnie z E. Markowskim W. Ćwiertniewiczem) IWP Warszawa, org. Galeria Promocyjna,
- „Rzeźba” Galeria Miejska BWA Arsenał, Poznań,
- „Rzeźba” Galeria Milano, Warszawa,
1993
- „Te postacie są nam bliskie, a ich gesty są nam znane” Stara Kordegarda, Łazienki Królewskie, Warszawa
1992
- „Rzeźba i Rysunek” Gogacz Gallery, Hotel Sobieski, Warszawa,
- „Rzeźba” Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin,
1991
- „Versuchung”(Kuszenie) Kunsthalle Exnergasse, Wien,
1990
- „Rzeźba” Pałac Sztuki, Vitebsk, Białoruś,
- „Małe formy” Galeria Brama, Warszawa,
- „Bleeding heart” (wspólnie z I. Krenzem i Z. Nitką) Duży Pawilon SARP, Warszawa; org. Galeria Notoro,
- „Rzeźba” Galeria Promocyjna, Warszawa
1989 - „Kuszenie św. Antoniego” wystawa dyplomowa, ASP, Warszawa,
1988 - „Energia środka” ASP, Warszawa,
1986 - „Szalony kon” ASP, Warszawa,
1984
- „Spacer” akcja-performance, Pracownia Dziekanka, Warszawa
- „Ja też Barabasza” akcja -performance, ASP, Warszawa.
WYSTAWY ZBIOROWE:
2012
- „Sympozjum Rzeczpospolitej 2012”, Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko
- „ Space > Points , II Sculpture Biennale, Szentendre, Węgry (katalog)
- “Pięciu rzeźbiarzy. Sylwester Ambroziak, Jerzy Bereś, Władysław Hasior, Józef Łukomski i Olgierd Truszkowski”, Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom
2011
- „Alfabet rzeźby”, Muzeum Rzeźby Współczesnej CRP, Orońsko
- „Polityka i etyka”, Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom
- „Festiwal Sztuki 3 M, Ziemia – materiał, medium, metafora”, Galeria Sztuki, Ostrołęka; Galeria „C”, Ciechanów, Galeria „Elektor”, Warszawa
- „Gucio zaczarowany”, Pamenkalnio Galerija, Wilno, Litwa (katalog)
- „Recycling the Iron Curtain”, Kuhlhaus, Berlin, Niemcy (katalog)
2010
- „Beruhrugen - dotyk człowieka”, Ambasada Niemiec, Warszawa
- „East Beast- Polska Nowa Ekspresja od lat 80. XX wieku”, Centrum Sztuki Współczesnej OSTRALE, Drezno, Niemcy (katalog)
- „Festiwal Wysokich Temperatur”, Sympozjum Rzeźbiarskie, Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław
- „Apogeum. Nowa Ekspresja 1987”,Centrum Sztuki Współczesnej „ Znaki Czasu”, Toruń (katalog)
- „Plener Platerów 2010”, Platerów (katalog)
- „Art Konfrontacje”, Plener Rzeźbiarski, Pola Mokotowskie, Warszawa
- „DACH-11”, Festiwal Sztuki, Pałac Sztuki, Mińsk, Białoruś
- „ Immagina 12”, Arte In Fiera, Reggio Emilia, Bolonia, Włochy
- „Pol-Slov”, Perun, Warszawa
- „ Peace With Art In A Word Without Borders”, Castello di Duino, Triest, Włochy (katalog)
2009
- „20 Lat Galerii Milano”, Galeria Milano, Warszawa
- „Republika Bananowa”, MODEM - Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Debreczyn, Węgry (katalog)
- „Republika Bananowa”, Narodowe Muzeum Sztuki Współczesnej, Bukareszt, Rumunia (katalog)
- „W drodze do wolności – sztuka w Polsce wobec spraw publicznych 1966-1994”, Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz (katalog)
- „Festiwal sztuki – kamień”, Galeria Sztuki, OCK Ostrołęka (katalog)
- „Bliźniemu swemu….2009”, Zachęta, Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- „Triennale Rzeźby – Kryzys gatunku”, Centrum Kultury Zamek, Poznań (katalog)
- „Spotkanie”, plener ceramiczny, Galeria Długa, DOK Bolesławiec (katalog)
2008
- „Pertolzhofener Kunstdingertage 2008”, Kunstverein Pertolzhofen e. V., Niemcy
- “Flur 2008”, Vogtlandisches Holzbildhauersymposium, Erlbach/ Eubabrunn, Niemcy
- „Preludium, rzeźba w mieście”, Centrum Kultury Zamek, Poznań
- „Spotkanie twórców”, Bułgarski Instytut Kultury, Warszawa
- „Affordable Art Fair, Autumn Collection 2008”, Targi Sztuki, Londyn, Anglia
- “Affordable Art Fair Amsterdam 2008, Targi Sztuki, Amsterdam, Holandia
2004
- „Warszawa w Wilnie, Wilno w Warszawie” Galeria „Arka” Wilno, Litwa
-„Warszawa w Kijowie” Centralny Dom Artysty Plastyka – Galeria Narodowa Związku Artystów Plastyków Ukrainy, Kijów, Ukraina
- „Teatr wyzwolonych żywiołów” Euroart,1 Biennale Sztuki, Koszary Sztuki, Świnoujście
- „Sacrum 2004” 11 Biennale Sztuki Sakralnej, Galeria BWA, Gorzów Wlkp.
- „Paleta Erosa” Centrum Kultury „Zamek”, Poznań
2003
- „Kolekcja 11” Muzeum Sztuki Współczesnej Radom
- „Co widzi trupa wyszklona źrenica” Muzeum Okręgowe Bydgoszcz
- „Paleta Erosa” Muzeum Archeologiczne Poznań’
- „Kunstsymposium” Kunstbahnhof Herrnhut Niemcy
- „Bliźniemu swemu … 2004 „ CBWA Zachęta, Warszawa
2002
- „Strasse der Skulpturen” Galerie e.o. Plauen, Niemcy
- „Co widzi trupa wyszkolona źrenica” CBWA Zachęta, Warszawa
- „Paleta Erosa” Teatr Polski, Poznań
- XIII Międzynarodowe Biennale Rzeźby Poznań 200 – Mit i symbol”, Galeria Miejska Arsenał Poznań,
2001
- „Wojna w człowieku” CRP Orońsko,
- „Art Jonction” 15 Foire Internationale D’art Contemporain, Nicea Francja
2000
– XII Biennale Rzeźby, Poznań 2000, Galeria Miejska Arsenał, Poznań
- „Grosse Kunstausstellung NRW”, Dusseldorf, Niemcy
- „FLUR 2000” Holzbildhauer Symposium Erlbach/Eubabrun, Niemcy
- „L’Art dans le Monde” Paris-Musees, Paryż, Francja
- „Coincidence” Kulturzentrum Ignis, Kolonia, Niemcy
1999
- „VI Rohkunstbau” Gross Leuten, Niemcy
- „Grosse Kunstausstellung NRW” Düsseldorf, Niemcy
- „ Dreilander-Eck” Kunstbahnhof Herrnhut, Niemcy,
- „ Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku” CBWA Zachęta, Warszawa
1998
- „Dreilander-Eck” Kunstbahnhof Herrnhut, Niemcy
- „ Figura w rzeźbie polskiej XIX i XX wieku” CRP Orońsko
- „Transformacja figury” Miejska Galeria BWA Arsenał, Poznań
- „Grosse Kunstausstellung” NRW Düsseldorf
1997
- „Sacrum” BWA Czestochowa
- „Galerie prezentują” BWA Częstochowa
- „Holz Symposium” Arkadien, Schönfeld, Niemcy
1996
- „Współczesna polska rzeźba” Galeria Sztuk Pięknych, Ostrawa, Słowacja
- „Rzeźba w drewnie” Muzeum Okręgowe, Bielsko-Biała
1995
- „Wokół rzeźby lat 70 i 80” Muzeum Sztuki Współczesnej, Orońsko
- Plener „Kolekcja - Drewno 1995” Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, org. Muzeum Okręgowe Bielsko - Biała
1994
- „Warszawa dzisiaj” Galerie Dickens, Montrea,
- „Vier Elemente” Hotel Intercontinental Wien
1994
- „Große Kunstausstellung NRW” Düsseldorf, Niemcy
- „Sacrum” BWA Częstochowa,
- „Współczesna sztuka z Polski” Galerie Guth-Mass & Mass, Reutlingen, Niemcy
- „Ikonopress” Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin,
- „Polnische Kulturtage” Erfurt, Niemcy
- „Top Five” La Ciotat, Marsylia, Francja
1993 - „Top Five” Maison des Artistes, Cagnes sur Meer, Francja
1992
- „Dekada” ASP Warszawa,
- Gate Gallery, Karlsruhe, Niemcy
- „Eye on Fork or Hot Icecream - creme de la creme of Polish Art of 90” BWA Katowice,
1991
- „Konfrontacje Artystyczne Torun´91” Ratusz Miejski, Toruń
- Notoro Symposion´91, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko,
- „Spotkanie” Galeria ElArt Warszawa,
- „Polnische Malerei der 80-er Jahre” Galeria Doroty Kabiesz, Düsseldorf,
- „Sollentuna´91” Międzynarodowe Targi Sztuki, Sztokholm, org. Galeria Brama, Warszawa
1990
- Międzynarodowe Targi Sztuki Interart´90, Poznań, Galeria Notoro,
- „Pologne´90” Saint Gilles City Hall, Bruksela, org. Galeria Brama, Warszawa
- „Notoro Symposium” d. Zakłady im. Norblina, Warszawa,
- Międzynarodowe Symposium Notoro´90, CRP Orońsko,
1989 - „Grand Mal” BWA Puławy,
1986 - „Cukrownia” Galeria „ Przy Rynku”, Warszawa
1993-1994:
stypendium Fundacji Kultury.
1997:
Wyróżnienie za rzeźbę „Kain i Abel” na wystawie „Sacrum” w Częstochowie
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl