Urodził się w Częstochowie w 1923 roku jako syn artysty malarza i nauczyciela w żydowskim gimnazjum oraz Rosjanki. Przed II Wojną Światową wraz z całą rodziną przeniósł się do Warszawy. W 1939 roku zgłosił się na ochotnika do wojska i został ciężko ranny w walkach z armią radziecką. W 1940 roku przeniósł się do Opatowa, gdzie kontynuował naukę na prywatnych kompletach. W 1942 roku, pomimo sfałszowanych aryjskich dokumentów, został aresztowany i wysłany do obozu koncentracyjnego w Treblince wraz z całą żydowską ludnością Opatowa. Podał się za murarza, dzięki temu dało mu się uniknąć śmierci w komorze gazowej. Uczestniczył w buncie więźniów Treblinki w sierpniu 1943 roku, podczas którego udało mu się zbiec i dostać do Warszawy. Z chwilą wybuchu Powstania Warszawskiego włączył się do oddziałów AK, we wrześniu przeniósł się do PAL-u. Po upadku Powstania został odznaczony orderami: Virtuti Militari V klasy, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem zasługi, złota odznaka bojową PAI. W 1950 roku wyjechał wraz z rodziną do Izraela, gdzie przez wiele lat pracował jako Główny Inspektor ds. pomiarów w Ministerstwie Rozbudowy. Po przejściu na emeryturę wstąpił na Uniwersytet Ludowy, gdzie studiował malarstwo, rzeźbę i historię sztuki. W 1994 roku uzyskał powtórnie obywatelstwo polskie.