Malarz i ilustrator niemiecki; do 1873 mieszkał w Petersburgu, gdzie ukończył gimnazjum. Następnie wyjechał do Monachium i studiował w tamtejszej ASP pod kierunkiem Aleksandra Strahubera, Joana L. Raaba i Wilhelma Lindenschmita Mł. W latach 1885 i 1886 był we Włoszech. Na stałe zamieszkał w Monachium. W latach 1891/1892 przebywał w Bremie, gdzie w 1891 odbyła się indywidualna wystawa jego obrazów. Brał także udział w wystawach Akademii w Berlinie (1888-1893). Malował obrazy o tematach mitologicznych (Dafnis i Chloe), tematach zaczerpniętych z Ewangelli (Judasz Iskariota), symbolicznych (Cztery żywioły), obrazy ołtarzowe do kościołów oraz pejzaże (Poranek wiosenny), sceny nadmorskie i rybackie. Zajmował się malarstwem ściennym (freski w kościele w Kaufbeusen i kaplicy pałacowej w Seeon). W okresie wcześniejszym podpisywał swoje obrazy: Kunz-Meyer; później po 1914: Meyer-Waldeck.