urodził się w roku 1869 w Warszawie, zmarł w 1923 roku w Warszawie. Studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W. Gersona, a od 1890 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1894 roku otrzymał tytuł "kłassnyj chudożnik" I stopnia i wielki złoty medal za obraz ":O zmroku (centaury w lesie)". Za ten sam obraz w 1896 roku otrzymał złoty medal w TZSP. W 1898 roku został mianowany wykładowcą rysunku Warszawskiego Instytutu Politechnicznego. Należał do współorganizatorów otwartej w 1904 roku Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych
gdzie od 1909 roku wykładał historię sztuki. Wykonał polichromię kościoła w Koninie. Uczestniczył w wystawach towarzystwa "Odłam", którego był członkiem. Od marca 1918 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, którego został mianowany radcą w 1919 roku. Zajmował się szkolnictwem artystycznym. Malował pejzaże (m.in. Tatr) i portrety. 16 grudnia 1922 roku dokonał zabójstwa prezydenta Gabriela Narutowicza w gmachu TZSP w Warszawie. W więzieniu ukończył książkę "Malarstwo Polskie XIX i XX wieku`. Skazany na karę śmierci.. Po jego śmierci zorganizowano w Poznaniu wystawę jego prac, których miejsce przechowywania nie jest obecnie znane.