Egon Schiele - austriacki malarz i grafik. Wykształcił nietuzinkowy styl, wykorzystując w kontrowersyjny sposób elementy secesji oraz ekspresjonistyczną deformację. Egon Schiele w 1906 roku podjął studia w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Nauki nie skończył. Wraz z kilkoma kolegami postanowił opuścić szkolne mury i utworzyć grupę artystyczną o nazwie "Neuekunstgruppe". Jego prace były wielokrotnie prezentowane na wystawach. W 1913 roku został przyjęty do Związku Artystów Austrii. Przydzielony do służby w biurze, I wojnę światową spędził w domu. Zmarł kilka miesięcy po ogłoszeniu pokoju, w listopadzie, na epidemię grypy. Największy problem dla badaczy jego twórczości stanowi wniknięcie w głąb psychiki malarza i znalezienie odpowiedzi na pytanie o podłoże jego zainteresować seksualnością i cierpieniem. Erotyzm w twórczości Schilego, podobnie jak u nauczyciela artysty - Gustawa Klimta, był głównym źródłem inspiracji. Malarz niejednokrotnie zmuszał swoje modelki do skrajnej ekshibicji poprzez przybieranie obscenicznych póz. Wszystkie pozujące mu kobiety mają wyzywające spojrzenia. Schile Na swoich oszczędnych pod względem palety barwnej, obrazach kolorem podkreśla jedynie fragmenty stroju bądź części ciała, by skierować wzrok widza na określony fragment całości. Nie dziwi zatem fakt, że akcenty kolorystyczne w większości przypadków skupiały się na częściach intymnych malowanych osób. Nie zatrzymał się na w kręgu erotyzmu, ale wspólnie z tymi tematami szła chęć ukazania dramatu ludzkiej egzystencji. Stąd jego prace są pełne duchowego napięcia, potwornego patosu i młodzieńczej gwałtowności. Perwersyjna zmysłowość jest dla Schielego obrazem przeżyć wewnętrznych, co szczególnie widoczne jest w autoportretach, gdzie nerwowy kontur staje się obrysem ludzkiej duszy. Dzięki protekcji Gustawa Klimta szybko zyskał sławę, swoje prace prezentował na wystawach razem z Munchem, Kokoschką i van Goghiem. Przez przyjaciół uznawany był za człowieka wrażliwego i delikatnego. Świadectwa osób związanych z artystą kłócą się z obrazem jakiego dostarczają zgromadzone fakty. Wiadomo, że uwodził nieletnie, był oskarżony o porwanie i wykorzystywanie młodocianych dziewcząt. Odbyła się również rozprawa sądowa, w której oskarżono go o szerzenie pornografii. Spędził 21 dni w areszcie i 3 w więzieniu. "Ograniczanie artysty jest zbrodnią!" napisał na autoportrecie powstałym w zakładzie karnym. Po odbyciu kary czuł się jeszcze bardziej pewny siebie. Był zapraszany na wystawy w Budapeszcie, Kolonii, Monachium, Dreźnie, Paryżu, Rzymie. Szybko stał się sławnym w całej Europie artystą. Nawet wojna nie przerwała jego kariery - dostał bezpieczną posadę urzędnika, która pozwalała mu na pracę twórczą. W tym czasie zaproszony został na wystawę Wiedeńskiej Secesji. Schiele namalował plakat promujący wydarzenie. Wykorzystał motyw Ostatniej Wieczerzy tyle, że w miejscu Jezusa zamieścił swój autoportret.